تاثیر رهبری تحول آفرین بر نوآوری سازمانی با نقش میانجی یادگیری سازمانی و توانمندسازی ساختاری

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر رهبری تحول آفرین بر نوآوری سازمانی با نقش میانجی یادگیری سازمانی و توانمندسازی ساختاری انجام شد.نوآوری سازمانی برای افزایش بهره وری در شرکت ها از اهمیت بالایی برخوردار است و جهت گیری استراتژیک مورد نیاز را برای سازمان ها فراهم می کند تا به آنها اجازه دهد تا در سطح ملی و بین المللی عمل کنند.سبک های رهبری و متغیرهای مختلف سازمانی نقش کلیدی در پتانسیل شرکت برای نوآوری مداوم دارند. جامعه ی آماری پژوهش کلیه کارکنان سازمان بیمه ایران شهر بوشهر به تعداد ۲۳۳نفر و حجم نمونه از طریق تخمین فرمول کوکران ۱۴۵ نفر می باشد.پس ازگردآوری داده ها برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار آماریPLS ومعادلات ساختاریSEMاستفاده شد.روش نمونه گیری مورد استفاده،روش نمونه گیری تصادفی ساده بود. معیارهای استاندارد استفاده شده در پژوهش معیار رهبری تحول آفرین از رافرتی و گریفین (۲۰۰۴)،معیار یادگیری سازمانی از نیفه (۲۰۰۱)،معیار توانمندسازی ساختاری از جیمز و بریتونس (۲۰۱۳) و معیار نوآوری سازمانی از پراجگو و سوهل (۲۰۰۳) می باشد.نتایج پژوهش نشان می دهد که رهبری تحول آفرین بر نوآوری سازمانی با نقش میانجی یادگیری سازمانی و توانمندسازی ساختاری تاثیر مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

رهبری تحول آفرین ، یادگیری سازمانی ، توانمندسازی ساختاری ، نوآوری سازمانی