ستیز اقتصاد زراعی رعیتی- معیشتی و اقتصاد زراعی تجاری ستیز دولت و دهقان برای تجارت و معیشت ۱۳۲۰- ۱۳۰۴ش
- سال انتشار: 1398
- محل انتشار: تاریخ نامه ایران بعد از اسلام، دوره: 10، شماره: 19
- کد COI اختصاصی: JR_TUHIS-10-19_006
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 136
نویسندگان
هیات علمی/ دانشگاه خوارزمی تهران
هیئت علمی دانشگاه خوارزمی
هیئت علمی دانشگاه خوارزمی
دانشجوی دکتری دانشگاه خوارزمی
چکیده
موضوع این نوشتار ستیز اقتصاد زراعی رعیتی- معیشتی و اقتصاد زراعی تجاری در بازهی زمانی ۱۳۲۰-۱۳۰۴ است. تداوم نظام زمینداری و جان سختی مناسبات آن در ایران و نیز ایستائی جامعهی دهقانی همزمان یا پس از شکل گیری دولت مدرن، مسئلهی قابل تاملی است. انتظار می رفت با نفوذ سرمایه و رواج اقتصاد تجاری، تغییراتی در این امر رخ دهد. اما نه تنها دولت، تاجر- مالکان و مالکان بلکه دهقانان نیز علاقهای به تغییر این شیوهی تولید و مناسبات آن نشان ندادند. برای تبیین این مسئله، این سوال قابل طرح است که: «چرا در دورهی رضاشاه، زارع ایرانی در برابر تلاشهای دولت برای رواج اقتصاد زراعی تجاری مقاومت کرد و به ستیز پرداخت؟» یافتههای پژوهش نشان میدهد که دهقان ایرانی برای معیشت کشت میکرد. هدفش بیشینهسازی درآمد نبود، بلکه بخت خانواده برای زنده ماندن و موجودیت بود. شرایط نامساعد آب و هوا، آفتهای زراعی، ناآشنایی با مناسبات بازار و سیاست بینالملل مایهی نگرانی و بی اعتمادی مالک و زارع به زراعت تجاری و پافشاری آنان بر زراعت معیشتی بود. بنابراین با نفوذ سرمایه و رواج اقتصاد زراعی سرمایهدارانه، در مناسبات زمینداری و وضعیت اجتماعی زارعان تغییری به وجود نیامد و قواعدی که برای سالیان دراز نظام کشاورزی ایران را ثابت نگه داشته بود، بر هم نخورد. عوامل تولید از نظام اجتماعی سنتی آزاد نگردید. بلکه سبب همراهی و همگامی زارع با مالک و تحکیم نظام ارباب - رعیتی گردید.کلیدواژه ها
دهقان, اقتصاد زراعی رعیتی, اقتصاد زراعی تجاری, رضاشاه, محصولات نقدینه آفرین, تجارتاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.