بررسی و تحلیلی بر آداب و اخلاق شکار حیوانات در عصر صفویه
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: تاریخ نامه ایران بعد از اسلام، دوره: 11، شماره: 22
- کد COI اختصاصی: JR_TUHIS-11-22_006
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 409
نویسندگان
استادیاردانشگاه لرستان
کارشناسی ارشد تاریخ دانشگاه اصفهان
کارشناسی ارشد تاریخ دانشگاه اصفهان
چکیده
شکار حیوانات در عصر صفوی، به دلیل علاقه مفرط پادشاهان این سلسله، از اهمیت وافری برخوردار شد که رسوم، تشکیلات و آیینهای درباری، مناصب و ابزار، آداب و ایام شکار و نیز بازتاب آن در ذوق و آثار هنری و احکام مذهبی و فقهی را شامل گردید که به نوعی فرهنگ، اخلاق و آداب شکار را به وجود آورد. پژوهش حاضر به روش تاریخی توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر منابع دست اول تاریخی، سفرنامهها و نسخخطی، با عطف به نظریات حوزه اخلاق محیطزیست و شکار، پیامدهای زیستی و انسانی آن را در روند تاریخ صفویان بررسی کرده است و به این سوالات می پردازد که انگیزه و فرآیند شکار در عصر صفوی چگونه بوده و مخاطرات آن بر محیطزیست و گونههای حیوانی ایران تا چه اندازهای بودهاست؟ یافتههای این پژوهش نشان میدهد که پادشاهان صفویه شکار را علاوه بر منبع غذایی، شامل فراگیری فنون رزمی، تفریح،سرگرمی و بزم، تشخص و مشروعیت یافتن و اقناع حس افتخارجویی و جاهطلبی میدانستند اما با رویکرد اخلاق «انسانمحوری» در شکار و محیط زیست، و با در نظر گرفتن الگوبرداری حاکمان صفوی و بیتوجهی به اعتدال در شکار و استمرار و انتقال این میراث به دورههای بعدی، پیامدها و تبعات مخربی را به وجود آوردند که باعث تلفات انسانی، خسارتهای محیط زیستی درباره گونههایی از حیوانات شد.کلیدواژه ها
اخلاق زیست محیطی, شکار, حیوانات, شکارگاه, صفویهاطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.