محمد حسن صادقی مقدم - دانشیار گروه حقوق خصوصی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
ابراهیم فولادی سوادکوهی - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران

طبق نظر مشهور فقهای امامیه، لباس، شمشیر، انگشتر و قرآن پدر پس از فوت به پسر بزرگتر او تعلق دارد و سایرین از ارث آنها محروم هستند. مستند این محرومیت روایات وارده در این خصوص، و ادعای اجماع می باشد. در طرف مقابل، آیاتی از قرآن، نصیب تمام ورثه را در تمام ماترک اعلام می کنند و نافی هر گونه تبعیض میان ورثه نسبت به اموال برجای مانده از متوفی می باشند. روایات متعددی نیز در جهت موافقت با قرآن قابلیت استشهاد دارند. اجماع ادعایی به فرض تحقق آن، بر روایات وارده مبتنی و به اصطلاح مدرکی است. روایات وارده نیز مخالف با عموم و اطلاق کتاب بوده و با برخی روایات موافق با قرآن نیز در تعارض هستند. ادعای اجماع، شهرت و ضرورت مذهب نیز نمی تواند مویدی برای این حکم باشد. با عنایت به این دلایل پیشنهاد می گردد ماده ۹۱۵ از قانون مدنی حذف گردد.

واژه های کلیدی: ارث, حبوه, اجماع, محرومیت, ترکه, ماده ۹۱۵ قانون مدنی