ارائه و تبیین الگوهای بهبود عملکرد کارکنان در شهرداری تهران

کارکنانی که به آنها اختیار داده شده است تا مستقیما با ارباب رجوع برخورد کنند باید در تصمیم گیری آزادی عمل داشته باشد. سازمان می تواند با مشخص کردن هدف و مامویت سازمان در ایجاد آزادی عمل کمک کند به علاوه قوانین و روشهایی که از توانمند سازی حمایت می کند باید تعریف شوند. برای مثال مدیر باید حد انتظارات ارباب رجوع را تعریف کند تا کارکنان بدانند که تا چه مرحله باید پیش بروند تا ارباب رجوع راضی شوند. آزادی عمل موثر نخواهد بود مگر اینکه دستوالعمل و چارچوب کاری خالی از ابهامی در رابطه با حوزه کاری موضوعات خدمت به ارباب رجوع فراهم کند، دانش توانمندسازی می باشد. در ارتباط با ضرورت توانمند سازی کارکنان تغییر باید بیان نمود که عواملی چون افزایش انتظارات مردم، رشد جهانی شدن و فن آوری بسیار پیشرفته از جمله عواملی هستند که باعث شده اند سازمانهای سده بیست و یکم شکلی متفاوت از سازمان ها را سنتی پیدا کنند. در سازمان های سنتی صرفا انرژی کارکنان، مدیریت می شد. در حالی که سازمان های سده بیست و یکم نیاز به آن خواهند داشت که علاوه بر انرژی، نیروی فکری و خلاقیت کارکنان نیز مدیریت گردد. تحت این شرایط نه تنها روش های سلسله مراتب دستوری- کنترل مناسب نخواهد بود بلکه کارکنان باید خودشان ابتکار عمل نشان دهند و براساس مشکلات سریعا اقدام و ریتم هایی که کاملا خودگردان هستند ایفای نقش کنند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: عملکرد ، مدیریت ، شهرداری تهران ، مدیریت شهری.