نقش گرایش و نگرش در ارزش گذاری برای منابع انسانی مدیریت شهری

گرایش ارزشی، ، نیرو و حالتی است که فرد را به سوی یک ارزش یا مجموعه ارزش ها هدایت می کند. به این معنا که، اقداماتی برای فرد جذاب تر خواهد بود که از نظر ذهنی برای او دارای بیشترین اهمیت باشد، البته این امر ناخوداگاه اتفاق می افتد. شناخت گرایش های ارزشی کارکنان، پایه ای محکم برای فراهم کردن مسیرهای رشد و توسعه سازمان می باشد. در چند دهه گذشته جنبش های پر تحرک و پویایی در قلمرو مدیریت پدیده آمده که هر یک به سهم خود به افزایش دامنه دانش و بینش مدیران یاری به سزایی داده اند. جنبش سازمانی که در نیمه دوم سده بیستم پایه ریزی شده و در دهه کنونی به رشد رسایی در خور توجهی رسیده است. بر پایه مفروضاتی استوار است که با ارزشهای والای انسانی سازگاری کامل دارد. ارزش ها، درونی ترین لایه های شخصیت فرد است و شناخت دقیق از هر فرد در گرو شناخت این ارزش ها و گرایش های ارزشی و هویت اوست. ارزش ها را می توان شکل دهنده پایه های نظام رفتاری فرد دانست که دارای بیشترین تاثیر در کنش ها و واکنش های اوست. این ارزش ها در باب روانشناختی مهم ترین منبع برای جهت گیری مدرک و شناخت از خود و در بعد اجتماعی مجموعه ای از عقاید و هدف ها و نگرش ها است. که فرد در جریان رشد و جامعه پذیری، آنها را به دست می آورد و خود را با قواعد و هنجارهای جامعه هماهنگ می کند.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: مدیریت ، ارزش ، مدیریت شهری.