پیشرفت در توسعه مواد زیستی قابل استفاده در بسته بندی مواد غذایی: فیلم های مبتنی بر پروتئین

تقاضاها و الزامات مصرف کنندگان توسط آژانسهای نظارتی برای استفاده از بسته بندی سازگار با محیطزیست و کمتر آلاینده، محققان را هدایت کرده است تا مواد بسته بندی را که به طور طبیعی مشتق شده یا از منابع تجدیدپذیر ساخته شده اند، جایگز ین یا کاهش استفاده از پلیمرهای مصنوعی در نظر بگیرند. فیلم های زیست تخریب پذیر و یا خوراکی پتانسیل کاهش برخی از مواد بسته بندی پلیمری سنتز ی سنتی را برای کاربردهای خاص دارند. درسالهای اخیر، فیلمهای زیست تخریب پذیر تهیه شده با پروتئینهای حیوانی و گیاهی به دلیل فراوانی نسبی، ظرفیتتشکیل فیلم، تجزیه پذیری زیستی و ارزش غذایی، مورد توجه فزاینده ای قرار گرفته اند و به طور فزاینده ای در صنعت بسته بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار میگیرند. با این حال، فیلم های پروتئینی ایده آل برای کاربرد بسته بندی مواد غذایی با ید قوی، الاستیک و دارای نفوذپذیری بسیار کم باشند. هدف این بررسی ارائه دیدگاهی جامع از فیلمهای مبتنی بر پروتئین به عنوان مواد زیست تخریب پذیر قابل استفاده در بسته بندی مواد غذایی با اشاره ویژه به کاربرد و ترکیبی از پیشرفتهای تکنولوژیکی است. چنین پیشرفت هایی شامل پلاستیک سازی، تکنیکهای پیوند متقابل، فناوری نانو و فیلم های کامپوزیتی است. نتایج نشان میدهد که خواص عملکردی فیلمهای پروتئینی هنوز با فیلمهای مصنوع ی قابل مقایسه نیست، اما روشها ی بالقوه امیدوارکننده ای وجود دارد که ممکن است خواص مکانیکی و مانعی فیلمهای مبتنی بر پروتئین را بهبود بخشد. فیلم های نانوکامپوزیت با ساختارهایبه خوبی کنترل شده، حوزه تحقیقاتی رو به رشدی را تشکیل می دهند. تحقیقات در مورد فیلم نانوکامپوزیتشامل فرصتی برای طراحی بیوفیلم ها و مواد بسته بندی با و یژگی های عملکردی دقیقا مطلوب است. این مواد با استفاده از ع وامل طبیعی با خواص ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی، نوید نگهداری در طول زمان نگهداری و افزایشماندگاری محصولات غذایی را می دهند.