بررسی تاثیر آموزش الکترونیکی بر استرس شغلی معلمان در دوران کرونا با توجه به نقش واسطه ای دورکاری

تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی است و بر اساس نحوه گردآوری داده ها، این نوع تحقیق از نوع توصیفی -عل۶ی است. جامعه آماری این پژوهش شامل معلمان شاغل در سازمان آموزش و پرورش شهرستان چابهار درسال ۱۴۰۰-۱۴۰۱ به تعداد ۵۰۰) نفر) می باشد. برای تعیین حجم نمونه نیز با توجه به معلوم بودن تعداد جامعه آماری از فرمول حجم نمونه کوکران استفاده شده است . با توجه به حجم جامعه ما ۲۲۷) نفر) و فرمول نمونه گیری حداقل حجم نمونه انتخابی تعداد ۲۱۷ نفر شد. در این پژوهش از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شده است. برای گردآوری اطلاعات مربوط به ادبیات موضوع و پیشینه پژوهش از روشهای کتابخانه ای و برای گردآوری داده های اولیه و اطلاعات جهت تایید یا رد فرضیه های پژوهش از روشهای میدانی با استفاده از پرسشنامه استفاده شده است. در این پژوهش با توجه به اینکه پرسشنامه طراحی شده در مرحله کمی به تایید اساتید و همچنین دو نفر از خبرگان صاحب نظر در تایید موضوع پژوهش رسید. لذا از روایی ابزار سنجش اطمینان حاصل شد. در مرحله کمی به منظور تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج نشان می دهد که؛ مقدار آماره VAF برابر با ۰/۶۰۸ محاسبه شده است. و این بدان معنی است که ۶۰/۸ درصد اثر کل آموزش الکترونیکی بر استرس شغلی معلمان در دوران کرونا از طریق غیرمستقیم توسط متغیر میانجی دورکاری تبیین میشود. همچنین با توجه به اینکه در مدل با وجود متغیر میانجی دورکاری، مسیر مستقیم آموزش الکترونیکی بر استرس شغلی معلمان در دوران کرونا معنادار است، نتیجه میشود که دورکاری در تاثیرگذاری آموزش الکترونیکی بر استرس شغلی معلمان در دوران کرونا نقش میانجیگری جزئی دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، آموزش الکترونیکی ، استرس شغلی ، دورکاری ، معلمان.