حسین سرگزی - کارشناس ارشد مدیریت مناطق بیابانی

درشمال و غرب منطقه سیستان فرورفتگی های طبیعی وجود دارند که ارتفاع کف آن از 471تا477 متر از سطح دریا متغیر است این چالها با توجه به رژیم آبی رودخانه هیرمند و رودخانه های اطراف درماه های مختلف سال به دریاچه باتلاق و کفه های خشک تبدیل می شود این گودیها را درزمان پرآبی هامون می نامند که از سه قسمت پوزک صابری و هیرمند تشکیل شده است دریاچه هامون بعنوان بزگترین دریاچه آب شیرین شرق فلات ا یران درکنوانسیون 1972 رامسر بعنوان تالاب بین المللی به ثبت رسیده است این تالاب با تشکیل اکوسیستم خاص حداقل برسه کشور ایران افغانستان و پاکستان اثر میگذارد رودخانه هیرمند شریان اصلی دریاچه هامون می باشد متوسط سالانه حجم ورودی آب به دریاچه هامون را میتوان 7 میلیارد مترمکعب و ظرفیت هامونها درحداکثر گستردگی را 10 میلیارد مترمکعب عنوان نمود هامون همچنین با دارا بودن نیزارها و مراتع اطراف موقعیت مناسبی برای دامپروری میب اشد بهطوریکه 1/7 میلیون واحد دامی وابسته به آن بوده اند شرایط اکولوژیکی و پوشش گیاهی هامونها نی ، گز و ... باعث شده تا این تالاب بستر مناسبی برای حیات وحش منطقه و محل زمستان گذرانی پرندگان مهاجر از مناطق سردسیر سیبری باشد.

تالاب هامون، رودخانه هیرمند، سیستان ، فرسایش ، محیط زیست