محب اله شادمانی - دکتری حقوق بین الملل دانشگاه تهران

سازمان تجارت جهانی محلی است برای کشورهای عضو که مسائل و مشکلات تجاری خود را مطرح و برای آن راه حل پیداکنند. وقتی کشورها با موانع تجاری در کشورهای دیگر مواجه می شوند،سازمان محل مناسبی است که این مشکلات را موردمذاکره قرار داده و قبل از فراگیر شدن آنها نسبت به حل آن اقدام کنند.این مذاکرات ممکن است به مذاکره موافقتنامه هایجدید و یا کاهش موانع تجاری و تعرفه های گمرکی منجر شود.همان طور که در جامعه انسان ها با یکدیگر در ارتباط و تعاملهستند و در چارچوب حقوق و قوانین موضوعه، روابط خود را تنظیم می نمایند. دولت ها به عنوان بازیگران اصلی نظام بینالملل ناگزیر به برقراری ارتباط و تعامل با هم هستند و این برقراری ارتباط و تعامل، از زمان پیدایش نخستین جوامع انسانیوجود داشته است و به تبع آن، رفتار دولت در این خصوص به مرور زمان قانونمند و در چارچوب قواعد و قوانین پذیرفته شدهدرآمده است و حقوق دیپلماتیک و کنسولی نیز که مابین دولت ها حکم فرماست خود نتیجه این فرآیند طولانی می باشد.حالبا بررسی ماده ۵۵ طرح مسئولیت دولت ها در واقع به اشکال مختلف رژیم های خود بسنده خواهیم پرداخت.

سازمان جهانی تجارت، حقوق دیپلماتیک، کنسولی، حقوق خاص،رژیم های خود بسنده