ریحانه دروگری - دانشجوی دوره دکتری حقوق بین الملل عمومی، گروه حقوق، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران- مدرس دانشگاه
ناصر محمدی - دانشجوی دوره دکتری حقوق عمومی، گروه حقوق عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، پردیس بین المللی ارس، ایران،وکیل پایه یک دادگستری ، مدرس دانشگاه

حق مولف از مصادیق حق مالکیت معنوی است و به پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری تعلق میگیرد. این حق فارغ ازهرگونه قرارداد و شروطی، حقوقی را برای پدیدآورنده اثر مقرر داشته است که همه افراد جامعه مکلف به رعایت آنهستند. حق مولف خود شامل دو بخش حقوق معنوی و حق مادی یا مالی و اقتصادی است. حق معنوی عبارت است ازحقوقی که پدیدآورنده اثر در جنبه های فرهنگی و اجتماعی آن دارد و مثلا تنها خود او میتواند به عنوان پدیدآورنده اثرنام برده شود و یا اجازه انتشار آن را بدهد و یا از آن منع کند و یا جلوی تحریف آن را بگیرد، در حالی که حق مادی،جنبه بهره برداری مالی و تحصیل منفعت تجاری را در نظر دارد، به این معنا که مشارالیه میتواند آن را تکثیر کند و یا نزدعموم عرضه نماید. حق مالکیت معنوی علاوه بر اینکه در اعلامیه جهای حقوق بشر و میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی وفرهنگی به رسمیت شناخته شده در معاهدات و کنوانسیونهای متعدد بین المللی مقررات خاصی برای آن در نظر گرفته شدهاست. ازجمله: کنوانسیون برن، پاریس، رم، واشنگتن و تریپس.

مالکیت معنوی، تریپس، پدیدآورنده، کنوانسیون برن، کنوانسیون پاریس، کنوانسیون رم، میثاق حقوقاقتصادی اجتماعی و فرهنگی