تحقق فرهنگ پذیری شهرنشینی در راستای احیای محلات

چکیدهفرهنگ شهرنشینی، به علت تراکم و ناهمگونی و فقدان نسبی آشنایی نزدیک شخصی، روابط انسانی را بسیار ناشناخته، سطحی و گذرا کرده است. شهر و شهرنشینی از جدی ترین و مهم ترین مباحثی است که توجه جدی بدان می شود پایه های توسعه ایران مدرن و اسلامی را بنا کند. در این راستا به نظر می رسد توجه به فرهنگ در امر مدیریت شهری از اهمیت بسزایی برخوردار است. رشد شهرنشینی و صنعتی شدن جوامع شهری بدون در نظر گرفتن توسعه فرهنگ شهرنشینی، مشکلات گسترده ای را در شهرها به وجود آورده است. تمرکز روزافزون افراد در نواحی شهری و رشد سریع شهرنشینی ناشی از مهاجرت و همچنین افزایش طبیعی جمعیت شهر، مشکلاتی را در ارائه خدمات مناسب با میزان افزایش جمعیت شهری به وجود می آورد. در این رابطه نقش مدیران شهری کاردان در قالب یک نهاد مدیریتی فراگیر و کارآمد در رفع مشکلات و نیازهای روزافزون شهروندان ضرورت پیدا می کند تا نهایتا دستیابی به توسعه انسانی پایدار در شهر میسر گردد. هدف این مقاله تحقق فرهنگ پذیری شهرنشینی در راستای احیای محلات با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. با برنامه ریزی های مناسب و آموزش و سرمایه گذاری فرهنگی می توان تعاملات اجتماعی را در جهت مطلوب هدایت نمود و با بازتعریف فرهنگ شهرنشینی مدرن و هویتی ایرانی شاهد رشد نوع دوستی و قانونگرایی در تعاملات اجتماعی شد. نتایج نشان می دهد یکی از راه های ساماندهی فرهنگ شهرنشینی در ایران را استفاده از تجارب کشورهای توسعه یافته می داند که طی دهه های اخیر در برخی از جوامع آسیایی نظیر سنگاپور، کره جنوبی و... نیز به وقوع پیوسته و از سوی دیگر سرمایه های کافی(سرمایه های مادی) نیز باید وجود داشته باشد تا از این طریق قوانین و ضوابط مربوط به شهروندی را در قالب مناسب آن در شهرهای مختلف تسریع داد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: فرهنگ پذیری ، شهرنشینی ، احیای محلات