کاربرد حسگرهای پوشیدنی در درمان و پایش بیماران مبتلا به بیماری های قلبی عروقی

مقدمه: بیماری های مزمن از جمله بیمارهای قلبی-عروقی در حال تبدیل شدن به اصلی ترین علل مرگ و میر و ناتوانی درجهان هستند. پزشکی از راه دور کمک مناسبی برای پیشگیری از اثرات مخرب اینگونه بیماری است، اخیرا، حسگرهای پوشیدنیبه عنوان یکی از ابزارهای پزشکی از راه دور، بسیار محبوب شده اند. سنسورهای اندازه گیری ضربان قلب، سنسورهای گلوکز وحسگرهای اندازه گیری اکسیژن از جمله این کاربرد ها در پزشکی می باشند. هدف از این مطالعه بررسی کاربرد حسگر هایپوشیدنی در روند درمان و پایش بیماران مبتلا به بیماری های قلبی-عروقی می باشد.مواد و روشها: این مطالعه مروری روایتی روی پایگاه های اسکوپوس و پابمد، و در ده سال اخیر انجام شد. معیار ورود استفادهاز حسگرهای پوشیدنی برای بیماران قلبی عروقی در پزشکی از راه دور بود. مفاهیم بیماری قلبی عروقی، پزشکی از راه دور وحسگرهای پوشیدنی به عنوان مفاهیم اصلی انتخاب و کلیدواژه های مرتبط در عنوان، خلاصه و کلید واژه های مقالات جستجوشدند. انتخاب نهایی بر اساس کاربرد حسگرهای پوشیدنی جهت درمان و پایش بیماران قلبی عروقی بود.نتایج: طی این مطالعه، ۲۲ مقاله بدست آمد که بیشترین آنها مربوط به سال ۲۰۲۰ (۲۳.۲۵%) و در کشور آمریکا (۳۲.۵۵%)بود. بیشترین بیماری، بیماری های عروقی و آریتمی (۶۲.۷۹%) و کمترین آنها فشارخون (۱۳.۹۵%) بود. نیمی از مقالات ازسنسورهای پوشیدنی برای سنجش علائم حیاتی و بقیه برای اندازه گیری فشارخون (۲۱.۰۵%)، دمای بدن (۱۵.۷۸%) و تعدادتنفس (۱۳.۱۵ %) استفاده کرده بودند. پایش حرکات بدن، گلوکز خون نیز از دیگر سنجشهای استخراج شده بود.نتیجه گیری: بیشتری کاربرد سنسورهای پوشیدنی در بیماری های قلبی عروقی، مربوط به علائم حیاتی است که اثربخشی آن دراکثر مطالعات تایید شده است.

کلیدواژه ها:

حسگرهای پوشیدنی ، بیماری قلبی عروقی ، پزشکی از راه دور