سید رسول سوزنده پور - استاد
لیلا مظاهری - دبیر تربیت بدنی

تحقیق حاضر با هدف مقایسه تاثیر سه روش تمرینی اگزرگیم و راه رفتن روی تردمیل بر کارکرد جسمانی (تعادل و قدرت عضلانی پاها)مرتبط با سقوط سالمندان انجام شد.تعداد ۶۰ نفر از سالمندان ۶۰ تا ۷۰ ساله شهر شیراز بودند که به صورت تصادفی انتخاب شدند .آنان سابقه زمین خوردن و بازی اگزرگیم را نداشتند. فرم رضایت نامه را مبنی بر شرکت در تحقیق بر اساس ملاحظات اخلاقی دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه خوارزمی تهران را تکمیل نمودند و پس از انجام پیش آزمون به چهار گروه همسان تقسیم شدند.آزمودنی ها پس از انجام پیش آزمون به ۴ گروه همسان تقسیم شدند:گروه اگزرگیم انفرادی (۱۵نفر) ،گروه اگزرگیم گروهی (۱۵نفر)،گروه اگزرگیم شناختی (۱۵نفر)و گروه تردمیل (۱۵نفر)در ۱۲ جلسه تمرینی اجرا می کردند از آزمون های آماری t همبسته مستقل برای ارزیابی یافته ها استفاده و سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.نتایج آزمون ها نشان داد که آزمودنی های هر چهار گروه در آزمون تعادل فولرتون و قدرت عضلانی پاها پیشرفت داشتند. اگر چه ،گروه اگزرگیم شناختی در قدرت عضلانی پا ها تفاوت معنی داری را نشان نداد. مقایسه بین گروهها در آزمون کراسکال والیس نشان داد که تفاوت معنی داری بین گروه ها در تعادل فولرتون وجود ندارد اگرچه ، گروه تمرینات گروهی امتیازات بالاتری را کسب کردند.در آزمون برخاستن و نشستن،تفاوت معنی داری مشاهده شد و گروه تردمیل امتیازات بالاتری را کسب کردند.نتایج تحقیق نشان داد که افراد غیر فعال سالمند می توانند در جهت بهبود تعادل و پیشگیری از خطر سقوط ار تمرینات گامبرداری اگزرگیم سود ببرند.

اگزرگیم, تعادل, قدرت عضلانی, سالمند, سقوط