رابطه بین توانمندسازی روان شناختی با مهارت های ارتباطی دانش آموزان پایه ششم دوره ابتدایی شهرستان میاندوآب

هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه توانمندسازی روانشناختی با مهارتهای ارتباطی دانش آموزان پسر پایه ششم دوره ابتدایی شهرستان میاندوآب بود این پژوهش بر حسب هدف، کاربردی محسوب می شود. همچنین از نظر ماهیت و روش، توصیفی از نوع غیر آزمایشی وهمبستگی و از لحاظ زمانی مقطعی می باشد که به بررسی رابطه توانمندسازی روانشناختی با مهارتهای ارتباطی دانش آموزان پسر پایه ششم دوره ابتدایی شهرستان میاندوآب پرداخت. جامعه آماری دراین پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهر میاندوآب است که در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۹۹ در این شهر مشغول به تحصیل بودند.طبق آمار دریافت شده از اداره آموزش وپرورششهرستان میاندوآب تعداد دانش آموزان برابر با ۳۹۹۹ نفر بودند. حجم نمونه برابر با ۳۵۱ نفر ( ۱۴۰دختر ، ۲۱۱پسر) بود جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه های توانمند سازی روانشناختی اسپریتز (۱۹۹۹)، و مهارت های ارتباطی جرابک (۱۹۹۰) استفاده شد. جهت انجام آزمون های اماری برای تجزیه وتحلیل داده ها از همبستگی و رگرسیون استفاده گردیدونتایج نشان داد که رابطه مثبت ومعنی داری بین مولفه های مهارت های ارتباطی و توانمند سازی روانشناختی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، توانمند سازی روانشناختی