مسئولیت مدنی ناشی از مذاکرات پیش قراردادی در ایران و اروپا تحت عنوان ایرادات اصحاب دعوا در جریان دادرسی

هدف این پژوهش بررسی مسئولیت مدنی ناشی از مذاکرات پیش قراردادی در ایران و اروپا تحت عنوان ایرادات اصحاب دعوا در جریان دادرسی بود که با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای در دسترس انجام شد. بررسی یافته بیانگر آن بود که مذاکرات پیش قراردادی و یا به عبارت دیگر گفتگوهای مقدماتی که قبل از انعقاد قرارداد صورت می گیرد، پیش زمینه ای است جهت انعقاد قرارداد اصلی، به همین جهت می توان این دوران را به عنوان یکی از بخش هایی که در فرآیند انعقاد قرارداد دارای نقش اساسی می باشد مورد توجه و بررسی قرار داد. به طور معمول مذاکرات مقدماتی زمینه ساز انعقاد قراردادهای مهم است؛ در این مرحله از مراحل مقدماتی انعقاد قرارداد نیز اصل آزادی حکومت دارد؛ با اینهمه مساله این است که درصورت قطع مذاکرات توسط یکی از طرفین با وجود اصل مذکور، براساس چه مبنایی می توان قطع کننده مذاکره را مسئول دانست و چه اثری بر مسئولیت مزبور بار میشود. این جستار با بررسی تطبیقی موضوع در حقوق ایران و اصول قراردادهای بین المللی و اصول حقوق اروپایی قراردادها به این نتیجه دست یافته است که در حقوق اروپا و اصول پیشگفته نقض تعهد حسن نیت و ارتکاب تقصیر مبنای مسئولیت مزبور است و در نظام حقوقی ایران بسته به مورد و در صورت وجود شرایط، می توان از مبانی عام مسئولیت مدنی (تسبیب، لاضرر، غرور و تقصیر) در این زمینه بهره جست. در هرحال در صورت تحقق شرایط مسئولیت قطع کننده مذاکره، وی مکلف به پرداخت غرامت در خصوص کلیه خسارتهای وارده خواهد بود؛ البته خسارت های مثبت و به تعبیری منافع صرفا احتمالی حاصل از انعقاد قرارداد قابل مطالبه نخواهد بود.

کلیدواژه ها:

مذاکرات پیش قراردادی ، ایران ، اروپا ، جریان دادرسی ، اصحاب دعوا