مطالعه بزه خیانت در امانت در حقوق کیفری ایران
- سال انتشار: 1401
- محل انتشار: نهمین همایش ملی مطالعات و تحقیقات نوین در حوزه علوم انسانی ، مدیریت و کارافرینی ایران
- کد COI اختصاصی: EMCONF09_070
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1533
نویسندگان
مقطع کارشناسی ارشد رشته حقوق جزا وجرم شناسی دانشگاه آزاد دامغان
چکیده
امانت و امانتداری از واژه های زیبا و مقدسی میباشند که به عنوان صفات اخلاقی و ملکوتی یاد می شوند در مقابل ضد امانت،نکوهیده و دارای عقاب است.خیانت در امانت همانند دیگر جرایم با ویژگی های خاص خود جرمانگاری شده است.مقنن در ماده ۶۷۴ با وجود عنصر مادی و معنوی،این جرم را در زمره ی جرایم علیه اموال و مالکیت قرار داده است.با این وجود مجرم تعمدا با مال سپرده شده رفتاری برخلاف میل مالک یا متصرف انجام میدهد که از اقدام وی ضرری ایجاد می شود. حقوقدانان در خصوص تسری جرم خیانت در امانت به اموال غیرمنقول اختلاف نظر دارند و از طرفی هم قانون با صراحت به تجویز آن به اموال مذکور مقرر شده است.در مورد تحقق جرم خیانت درامانت درمال مشاع نظرقانون برعدم ان است درصورتی که حقوقدانان باملاک قراردادن جرم تخریب به جرم انگاری در این مورد متفق اند. با این وجود از اشتباهات قانونگذار نمی توان چشم پوشید و همچنین به تعارضی که در خصوص رابطه امانی به موارد غیرقراردادی (...هرکاربا اجرت یا بی اجرت...) با در نظر گرفتن عنصرسپردن وجود دارد، دقت قانونگذاری را می طلبد. از نظر قانون گذاری مجرم خائن مستحق مجازات های اصلی،تکمیلی،تبعی می باشد.با این وجود مجازات به تنهایی پاسخگوی نیازهای عدالت کیفری نیست به همین دلیل قانونگذار بارعایت اصل فردی کردن مجازات ها شیوه ای ارفاقی ومداراگونه در مورد مجرم در نظر گرفته است.کلیدواژه ها
خیانت در امانت، مال ، سپردن، امانت، ضررمقالات مرتبط جدید
- آسیب شناسی تامین مالی خارجی از طریق فاینانس در صنعت پتروشیمی و ارائه راهکارهای اصلاح و بهبود
- تاثیر تسهیم دانش بر چابکی و توانمند سازی کارکنان با نقش میانجی سرمایه های فکری (مطالعه موردی اداره استانداری استان اردبیل )
- بررسی عوامل موثر بر تصمیم گیری سرمایه گذاران در بازار سهام
- بررسی تاثیر گزارشگری پایدار بر نقد شوندگی سهام در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران
- بررسی تاثیر مدیریت سود بر رویکرد سرمایه گذاری شرکت با تاکید بر ثبات رشد
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.