نقش باورهای مذهبی بر منش ورزشی و امید به زندگی در بین جانبازان ورزشکار

این پژوهش با هدف تعیین نقش باورهای مذهبی بر منش ورزشی و امید به زندگی در بین جانبازان (به صورت موردی شهر شیراز) انجام گرفته است؛ با توجه به بررسی های این تحقیق، به نظر می رسد که باورهای مذهبی می تواند در جانبازان ورزشکار به بهبود اخلاق ورزشی و افزایش امید به زندگی کمک کند؛ در واقع این امر می تواند علاوه بر کمک به فضای سالم اخلاقی در ورزش، تحمل معلولیت های سخت را نیز بهبود بخشیده و با تقویت امیدواری به زندگی، ایجاد صبر و شکیبایی کند. با توجه به حجم زیاد اطلاعات، ارائه تمامی نکات در یک مقاله میسر نبوده ودر مقاله بعدی، مطالب تکمیلی برگرفته از آمار و پرسشنامه ها، بیان و ارائه خواهد شد. این پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی می باشد؛ جامعه آماری این پژوهش، تمامی جانبازان شهر شیراز که عضو تیم های ورزشی هستند، بر اساس اطلاعات به دست آمده از بنیاد شهید و هیات ورزش معلولین و جانبازان بوده است؛ نمونه آماری به صورت تصادفی ساده بر اساس جدول مورگان به تعداد ۲۲۰ نفر از میان جامعه آماری بوده که به پرسشنامه منش ورزشی والرند، بریر، بلانچارد و پروونچر (۱۹۹۷)، پرسشنامه ارتقای امید به زندگی اسنایدر (۱۹۹۱)، پرسشنامه باورهای مذهبی گلاک و استارک (۱۹۶۵) پاسخ دادند؛ از روش های آمار توصیفی (فراوانی، میانگین و انحراف استاندار) و استنباطی (آزمون همبستگی و رگرسیون) برای تحلیل داده ها استفاده شده است؛ نتایج جالبی در این خصوص حاصل شد که ارائه خواهند شد.

کلیدواژه ها:

باورهای مذهبی ، منش ورزشی ، امید به زندگی ، جانبازان ورزشکار ، معلولین ، آمار