نقش و جایگاه خودنظم دهی فراشناختی در بین دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف از انجام این مقاله اهمیت بررسی نقش و جایگاه خودنظم دهی فراشناختی در بین دانش آموزان دوره ابتدایی می باشد که با استفاده از منابع کتابخانه ای و به روش توصیفی و تحلیلی به نگارش در آمده است. همچنین مفاهیمخودنظم دهی، یادگیری خودنظم بخش،تعیین کننده های یادگیری خود نظم جویی،خودنگری(خودبازنگری)، خودسنجی(خودداوری)، خود واکنشی (خودمشوقی)، خود نظم دهی ورزش،نظریه خود تعیین گری و چشم انداز تاریخی خودنظمی دهی در ایران و جهان مورد بحث قرار گرفت. ایجاد و پرورش مهارت های خود تنظیمی به یکی از اهداف آموزشی در چند دهه اخیر تبدبل شده است، به طوری که پژوهش ها و مطالعات مربوط به خود تنظیمی در سطح جهان افزایش یافته است. یادگیرندگان خود تنظیم، افرادی فعال و خودجوش هستند که به جای انتظار کشیدن منفعلانه برای یادگیری واکنشی، ابتکار عمل را در یادگیری به دست می گیرند، یادگیری آن ها هدفمند و معنادار است و با توجه به انگیزه بالا، یادگیری ایشان پایداری و تداوم خواهد داشت. این گونه افراد در زندگی خود مسئولیت پذیرتر هستند و از فرایند خودانضباطی در یادگیری خویش سود می برند. یادگیرندگان خود تنظیم در دانش فراشناختی مهارت داشته و می دانند چگونه فرایندهای ذهنی خود را در جهت پیشرفت اهداف فردی سوق دهند. همچنین آن ها در مراحل مختلف یادگیری اقدام به برنامه ریزی، خود نظارتی، خود کنترلی و خودسنجی می کنند. از نظر انگیزشی، این نوع از یادگیری به داشتن باورها و نگرش های انطباقی مناسب در حوزه ی تحصیلی به ویژه علاقمندی در انجام تکالیف تحصیلی و تلاش و پشتکار لازم در این زمینه، کمک فراوانی نموده و سبب می شود فرد خود را لایق، خودکارآمد و مستقل تصور نماید. همچنین از نظر رفتاری، این یادگیرندگان قادرند محیط هایی را برای یادگیری بهینه انتخاب، پی ریزی و خلق نمایند.بنابراین با توجه به مطالب ارائه شده، اهمیت نقش و جایگاه خودنظم دهی فراشناختی در بین دانش آموزان دوره ابتدایی نشان داد که باید توجه خاص و ویژه ای به آن شود که در این مقاله به آن پرداختیم.

کلیدواژه ها:

خودنظم دهی ، فراشناختی ، دانش آموزان.