اولویت بندی چند معیاره زیرساخت های سبز و ترکیب های آنها برای کنترل رواناب در کلان شهر تهران

این پژوهش بر آن است تا با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره انواع و ترکیب های مناسب زیرساخت های سبز شهری برای کنترل رواناب در شهر تهران را شناسایی کند. چهارچوب کلی این تحقیق چهار گام دارد. نخست معیارها و زیرمعیارهای تاثیرگذار انتخاب شدند. سپس پنل خبرگان گرایش های تخصصی متفاوت و مرتبط با موضوع شکل گرفت. سپس توان زیرساخت های سبز نسبت به معیارها تعیین گردید و زیرساخت های مطالعه شده مورد اولویت دهی قرار گرفتند. در نهایت سناروهای مختلف ترکیب انواع زیرساخت های سبز بررسی و اولویت دهی شدند. نتایج نشان داد کف سازی نفوذپذیر مناسب ترین شکل زیرساخت سبز برای شهر تهران می باشد در حالی که جوی سبز نامناسب ترین است. در این پژوهش، به ترتیب ترانشه نفوذ، باغچه باران، مخزن جمع آوری آب باران، برکه نگه داشت، برکه نگه داشت زیستی، و بام سبز در رتبه بندی دوم تا هفتم قرار گرفتند. جهت اطمینان به نتایج تحلیل حساسیت صورت گرفت. در مقوله ترکیب زیرساخت های سبز، ده ترکیب مهم برای شهر تهران مشتمل بر انتقال-نگه داشت، انتقال-ذخیره، انتقال- آبیاری، نگه داشت- انتقال، نگه داشت – جذب، جذب – انتقال، نگه داشت- ذخیره، نگه داشت – آبیاری، و جذب- آبیاری وجود دارد.نهایتا هر کدام از ترکیب سه سناریوی ترکیب زیرساخت های سبز پیشنهاد شد.

کلیدواژه ها:

توسعه های کم اثر ، توسعه پایدار ، هیدرولوژی شهری ، تحلیل سلسله مراتبی ، تاپسیس