مروری بر اثر پروبیوتیک ها بر عفونت های گوارشی ویروسی

امروزه شیوع عفونت های ویروسی به طور چشمگیری در سراسر جهان در حال افزایش است و درمان قطعی برای مقابله با آن ها وجودندارد. ویروس ها شایع ترین عامل مسبب درگیری در گاستروانتریت، به ویژه در نوزادان و کودکان هستند. علاوه بر این، داروهای ضدویروسی کارامد، به دلیل جهش های ژنتیکی بسیاری از ویرو سها، انگشت شمار هستند. بیش از یک قرن پیش، دانشمندان، به طوراتفاقی، با استفاده از باکتری های اسید لاکتیک که به طور طبیعی در محصولات تخمیر شده موجود بودند، برای مبارزه با عفونت هایویروسی استفاده کردند. در حقیقت، پروبیوتیک های ضد ویروسی برای نخستین بار، هنگامی که به عنوان داروهایی برای محافظت ازاپی تلیوم روده در برابر عفونت ویروسی و کمک به کاهش اسهال عمل کردند، پدیدار شدند. دانشمندان بررسی عملکرد اثر برخی ازپروبیوتیک ها، نه تنها بر باکتری های بیماری زا، بلکه بر روی ویروس ها، از جمله ویروس های رودهای، را نیز آغاز کردند. این مطالعاتبر روی انسانها در کارآزمایی های بالینی و در مدل های حیوانی انجام شده اند. در این مقاله به صورت اختصاصی، به مرور تلاش هایانجام شده محققان در ارتباط با اثر پروبیوتیک ها بر روی عفونت های گوارشی ویروسی پرداخته می شود. بدیهی است با توجه به جدیدبودن مطالعات، هنوز نادانسته های ما پیرامون اثر پروبیوتیک ها بر ویروس ها از دانسته هایمان بیشتر است و پژوهش های بیشتری را درمورد این موضوع می طلبد.

کلیدواژه ها:

نوروویروس ، روتاویروس ، تعدیل ایمنی ، میکروبیوتای روده ، ایمونوبیوتیک ها