بررسی ارزش های رمزی گل در کتاب مقالات شمس تبریزی و نگارگری ایرانی

در بلندای فرهنگ ایران کهن، سمبل و رمزی نهفته است که آبشخور آن ادب پارسی است که از آموزه های زیباییشناسی سرچشمه گرفته است. گیاهان از زیبایی های جهان مادی آدمی می باشند که در تاروپود شعر و ادب پارسی پایبه دنیای لطیف ادبیات ایرانی و حتی در پندار جهان معنوی و مینوی گذاشته اند و حیات جاودانه خود را در ضمیر آدمیامکان پذیر کرده اند. زیبایی گلها چنان محصور کننده است که آدمی سعی در بازنمایی و بازآفرینی آن در تمام طولتاریخ در مصنوعات ساخت دست خود و مستور در کلمات به معنای پیام و معنای خاص بوده است و در راه هرچه بهترنشان دادن آن در محیط زندگی خود کوشیده است. با توجه به ویژگی نمادی گل و گیاهان در نزد ایرانیان و جایگاهمهم آن در فرهنگ و آیین های ایرانی، این مقاله کوشیده است به مطابقت نماد و رمز گیاهان در کتاب مقالات شمستبریزی بپردازد و در حد توان معانی آنان را رمزگشایی تصویری نماید. هدف از نگارش، علاوه بر معرفی رمز وتصورات کلامی گیاهی در میانه متن مقالات شمس تبریزی، به اهمیت گل در عرفان و نشانه های گل در نگارگری هایایران نیز پرداخته گردیده شود.

کلیدواژه ها:

نمادهای نباتی ، رمزهای گیاهی ، شمس تبریزی ، گل ، نگارگری