اثر غلظت نانوذرات افزودنی در ترکیب روانکار هیبریدی بر عملکرد ترموهیدرودینامیکی حالت پایای یاتاقانهای ژورنال غیرمدور

با توجه به توسعه فزاینده بکارگیری یاتاقانهای ژورنال به عنوان تکیه گاه اجزاء ،دوار بهبود شاخصهای رفتاری آنها از اهمیت ویژه ای برخوردار است ماهیت سیال روغنی از جمله مهمترین عوامل تاثیر گذار بر عملکرد یاتاقانهای ژورنال میباشد با پیشرفت فناوری در سال های اخیر عرضه روغن های با ترکیبات جدید نظیر انواع نانوروانکارها توانسته زمینه ارتقاء عملکرد تکیه گاههای یاتاقانی را به دنبال آورد. در پژوهش حاضر عملکرد ترموهیدرودینامیکی یاتاقانهای ژورنال غیر مدور دولب با نانوروانکار حاصل از افزودن ذرات SiO۲ و MWCNTS به روغن SAE۴۰ ارزیابی شده است به این منظور معادله رینولدز حاکم بر فیلم سیال روانکار همزمان به همراه معادلات انرژی فیلم روغن و انتقال حرارت در پوسته یاتاقان به کمک روش حددی اجزاء محدود مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نمایشگر افزایش لزجت نسبی روانکار با افزودن نانوذرات دی اکسید سیلیس (SiO۲) و نانولوله های کربنی (MWCNTS به روانکار پایه SAE۴۰ میباشند در پی افزایش لزجت روانکار توزیع فشار فیلم روانکار تقویت خواهد شد این در حالی است که توزیع دما . فیلم سیال خلاف سیر صعودی معمول در بکارگیری روغنهای متداول روندی کاهشی دارد و دمای روانکار با افزایش بهینه درصد حجمی نانوذرات کاهش مییابد با مقایسه نتایج میتوان دریافت که بکارگیری نانوروانکار SiO۲ - MWCNTS/SAE۴۰ با غلظت بهینه به سبب عملکرد مطلوب در سیستمهای یاتاقانی میتواند زمینه ی ارتقاء عملکرد سیستم را سبب گردد.

کلیدواژه ها:

نانوروانکار ، MWCNTS ، Si۰۲ ، یاتاقانهای ژورنال غیر مدور ، تحلیل ترموهیدرودینامیکی