Şeyh İşrak, Şehabeddin Sühreverdî ve Şeyh-i Maktul adlarıyla bilinen Şehabeddin Yahya bin Habeş bin Emirek Sühreverdî[۱] İşrak felsefesinin kurucularından ve hicrî altıncı yüzyıldaki büyük İslam filozoflarındandır. Bu ışıldayan yıldız her ne kadar çabuk söndüyse de İslamî düşünce havzasında öylesine ışıldadı ki İslamî hikmet ve bilgiye bugüne dek sürecek bir aydınlık bağışladı ve doğu felsefesini parlattı. Onun görüşlerini beyan etmeden önce “eğitim, öğretim ve temelleri” bâbında hayatı[۲] ve şahsiyetinin bazı yönlerini özetle anlatacağız. [۱]     Bazı müellifler nispetinin ve lakabının aynı olmasından dolayı onu Şehabeddin Ömer Sühreverdî ile karıştırmışlardır. Şeyhülislam Şehabeddin Ebu Hafs Ömer Sühreverdî (۵۳۹-۶۳۲) sufiliğin meşhur şeyhlerinden ve Sühreverdiye tarikatının kurucularındandır. Adabu’l-Muridin eserinin yazarı olan amcası Ebu’l-Necip Sühreverdî’nin (۴۹۰-۵۶۳) gözetiminde fıkıh ve hadis eğitimi almıştır. Şeyh Abdülkadir Geylanî gibi kendi asrının şeyhleriyle görüşmüştür. Hem fakih ve fetva sahibiydi, hem de arif ve şair. Kendisine sultanlar da avam da saygı duyuyordu ve Bağdat Şeyhlerinin Şeyhi makamına ulaştı. Tasavvufta önemli kitaplardan biri olan Evarifu’l-Mearif onun eserlerindendir.   [۲]     Şemseddin Şehrzûrî –Şeyh İşrak’ın müridi- Nizhetu’l-Ervah ve Ravzatu’l-İfrah kitabında onun hayatıyla ilgili muteber ve akıcı bilgiler vermiştir ve bu bölümün yazılmasında kullanılan ana kaynaktır.  

Şeyh İşrak, Eğitim, Öğretim, Temeller, Görüş