بررسی تولید بستنی سین بیوتیک براساس فیبرچغندرقند و باکتری های زیستی

مواد غذایی سین بیوتیک به آن دسته از فرآورده های غذایی می گویند که حاوی سیویه پروبنوتنک و فاکتور پری بیوتیکی مورد نیاز آن باشد. فواید متعدد این دسته از مواد غذایی منجر به توسعه هر چه سریع تر آن ها شده است. بقای پروبیوتیک ها را می توان با کاربرد هیدرات کربن پری بیوتیک نظیر اینولین و فروکتوالیگوساکارید افزایش داد. رژیم حاوی ترکیبات پری بیوتیک، رشد بیفیدوباکتر و لاکتوباسیل ها ساکن روده را تحریک نموده و فعالیت پاتوژن ها را کاهش می دهد. بستنی و دسرهای منجمد می توانند حاملان ارگانیسم های پروبیوتیک باشند، اما استرس انجماد را در زمان تولید محصول و مدت نگهداری باید در نظر گرفت. فیبر رژیمی یکی از انواع ترکیبات پری بیوتیک است که می تواند به بهبود قابلیت زنده مانی میکروارگانیسم های پروبیوتیک در فرآورده های غذایی طی مدت انبارمانی و ایجاد اثرات سلامتی بخشی شود. فیبر رژیمی ترکیبات تشکیل دهنده دیواره سلولی گیاهان هستند و از پلی ساکاریدها، همی سلولز، موسیلاژ و پکتین، لیگنین و ترکیبات مرتبط مانند واکس ها، کوتین و سوبرین تشکیل شده اند. این ترکیبات غیرقابل هضم (مقاوم به هضم/هیدولیز) توسط آنزیم های گوارشی انسان می باشند. تفاله چغندر قند در فرایند استخراج قند به عنوان پسماند فراین محسوب می شود و به مصرف غذای حیوانات می رسد اما این ترکیب منبعی غنی از قیبر رژیمی است که علاوه بر فراوانی، ارزان نیز می باشد. این بررسی کاربردهای مرتبط و اخیر مربوط به تفاله چغندر قند به عنوان ترکیب پری بیوتیک در تولید بستنی سین بیوتیک، را بررسی می کند.

کلیدواژه ها:

بستنی ، سین بوتیک ، پری بیوتیک ، فیبر چغندر قند ، تفاله چغندر قند