چگونه توانستم بر حسب شرایط جای دانش آموزان را در نیمکتهای کلاس مشخص نمایم؟

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 128

فایل این مقاله در 33 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CFTP08_2205

تاریخ نمایه سازی: 4 آذر 1401

چکیده مقاله:

اقدام پژوهی از مهمترین اقدامات ما در حل مسائل کلاسی است. بر همه ی به عنو ان معلمان این مرز و بوم واجب است؛ موانع یادگیری را در کلاس درس تشخیص دهیم و با تحلیل مسائل و ارائه راه حل مناسب در برطرف کردن آنها و رسیدن به بهترین بازده بکوشیم. تحقیق حاضر در سال تحصیلی ۱۴۰۱ توسط کارورز معلم مدرسه ی شهید قنبر علی زارع واقع در شهرستان مرودشت انجام شده است. مساله ی مورد نظر، جایگیری صحیح دانش آموزان در نیمکتها و بررسی اهمیت چینش کلاسی در دروس مختلف بود. هدف از انجام این تحقیق، در نگاه اول بررسی ویژگیهای فردی دانش آموزان درک نیازهایشان و در نگاه بعد چینش صحیح آنها در نیمکتهای کلاس، مطابق با نیاز سنجی انجام شده بود.با آغاز سال تحصیلی؛ جایگیری دانش آموزان در نیمکتهای کلاس؛ آن هم به گونه ای که با شرایط جسمی و روحی آنها منطبق باشد؛ از مهمترین دغدغه های معلمان دانش آموزان و حتی والدین آنهاست با توجه به نارضایتی بین والدین و دانش آموزان در این زمینه، ما بر آن شدیم که به بررسی و حل آن بپردازیم. براین اساس به منظور کسب دادههای لازم در پیشبرد این کار، به استفاده از منابع گوناگون تحقیق مانند نظر سنجی از سایر ،دانشجو معلمان دانش آموزان و والدین ،آنها کتابها سایتهای اینترنتی و مقالات مرتبط با نیازهای دانش آموزان پرداختیم. سپس با یک تحلیل ساده و تطبیق ،موقعیت پیش زمینه ای از عوامل موثر در ایجاد مساله و راه حلهای پیشنهادی در حل آن پیدا کردیم ،سپس با تفکر درباره مساله و توجه به شرایط منحصر به فرد جسمانی و اخلاقی هر دانش آموز، آنها را دسته بندی و بهترین مکان ممکن را برای جایگیری هر یک در کلاس مشخص کردیم. در دروسی که به صورت گروهی تدریس می شوند نیز، ما با توجهبه شرایط کلاسی از بین انواع چینش معرفی شده در مقالات چینشهای مناسب تر را برای زنگهای علوم و هنر در نظر گرفتیم. این اقدام ما به صورت قابل ملاحظه ای رضایت بخش دانش آموزان و والدین آنها قرار گرفت و به یادگیری بهتر دانش آموزان، تنوع تدریس . ، سهولت در روند آن و افزایش مشارکت گروهی دانش آموزان کمک بسیار کرد.

نویسندگان

مریم محمودی

دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان شیراز، واحد سلمان فارسی