چگونه توانستم نارسانو یسی یاسین ، دانش آموز پایه اول دبستان را کاهش دهم ؟

یکی از انواع اختلالات یادگیری و مشکلات نوشتن ، نارسا نویسی است که خود را به شکل بد خطی نشان میدهد. از جمله نشانه های این اختلال درشت نویسی یا ریز نویسی ، فاصله گذاری نا مناسب میان کلمات و حروف، نامرتب نوشتن ، خارج شدن از خط زمینه و کج نوشتن حروف و کلمات است . اینجانب که به عنوان کارورز در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ در پایه اول حضور یافته بودم پس از مشاهده ی نشانه های نارسا نویسی یکی از دانش آموزان به نام یاسین ، تصمیم به ریشه یابی این مشکل در او و ارائه و به اجرا گذاشتن راه حل هایی جهت کاهش مشکلات نارسا نویسی این دانش آموز گرفتم . پس از جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات متوجه شدم عواملی که موجب نارسانویسی یاسین شده اند شامل : مشکلات خانوادگی که موجب عدم انگیزه و پرخاشگری کودک شده است ، وضعیت مالی نامناسب که به موجب آن مداد هایی که یاسین استفاده میکند بی کیفیت هستند، تاخیر در تکلم و عدم هماهنگی چشم و دست است ؛ بنابراین از طریق مطالعه منابع و کتب برای کاهش مشکل راه حل هایی یافتم و پس از بررسی شرایط مواردی از آنها نظیر صحبت با یاسین و بالابردن انگیزه او از طریق تشویق های کلامی و غیر کلامی ، ناقص نوشتن حروف ، کلمات و اعداد برای کودک جهت اینکه او آنها را تکمیل کند، چسباندن نوار های موازی برای اینکه یاسین میان آنها جملات و کلمات خود را بنویسد و ... را انتخاب و به اجرا در آوردم و در نهایت توانستم تا حدودی مشکلات نارسانویسی دانش آموز را کاهش دهم .

کلیدواژه ها:

اقدام پژوهی ، نارسانویسی ، بدخطی ، دانش آموز.