عبدالله جوادی آملی - Kum İlahiyat Fakültesi Profesörü

Özet Kâmil insan, mücessem ve tekvînî Kur’ân’dır ve Kur’ân’ın hakikatini kâmil surette tanıtıp arz edebilir. Masumlar ve onlardan biri olan Emîre’l-Mü’minîn Ali (a.s) kâmil insanlardandır. Dolayısıyla İmâm Ali (a.s) Kur’ân’ı arz etmek/tanıtmak için en uygun kimsedir. Kur’ân, Nehcü’l-Belâğa’da fâ’ilî ve gâyî nizâmı açıklayan bir kitap unvanıyla vasfedilmiştir. Bu esasa göre âlem, Allah’ın aynî/hakikî tecellîsidir. Tıpkı marifetullahın, Allah’ın ilmî tecellîsi olduğu gibi. Allah’ın gâyî tecellisi de O’nun zâtıdır. Nehcü’l-Belâğa’ya göre, Kur’ân’ın açıklanmasında bazı hususlara dikkat edilmesi gerekir. Ezcümle: Kur’ân, tıpkı tekvînî bir Kur’ân olan âlem gibidir. Sükût hâlinde iken aynı zamanda nutuk ve beyân sahibidir.  Bu beyânı duyabilmenin şartı; Kur’ân ve âlem hakkında tefekkür etmek, aynî ve ilmî nizâmın temel kıstaslarıyla doğru soruları sormaktır. Kur’ân’ın tefsirinde doğru olan metot, Kur’ân’ın Kur’ân ile tefsiridir. Lâkin bizatihi Kur’ân, insanları ismet ve tahâret hanedânına müracaat ettirdiği için; Masumların sünnetini referans almak, Kur’ân’ın tefsirini tamamlayıcı bir unsur olacaktır.

Kur’ân, Kur’ân İlimleri, Kur’ân Tefsiri, Nehcü’l-Belâğa, Fâ’ilî Nizâm, Gâyî Nizâm