بررسی سطح بهینه مزرعه در توجیه اقتصادی مالکیت ماشین های کشاورزی (مطالعه موردی شهرستان شوشتر

این تحقیق به منظور بررسی سطح کشت بهینه بمنظور مالکیت تراکتور و ماشینهای کشاورزی با استفاده از برنامه ریزی خطی در سال 1388 در خوزستان انجام گردید. شش محصول زراعی متداول که در منطقه زیر کشت می رود در دو فصل بهاره و پائیزه مورد بررسی قرار گرفت. تراکتورهای مسی فرگوسون 285 و 399 به عنوان تراکتورهای در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد، تراکتور 285 و 399 به ترتیب قادرند حداکثر سطح 29 و 36 هکتار را تحت عملیات قرار دهند که حداکثر عایدی در این سطوح در مجموع کشت پائیزه و بهاره به ترتیب 334/8و494/4 میلیون ریال خواهد بود. همچنین نتایج نشان داد که از نظر اقتصادی استفاده از تراکتور 285 تا سطح 20 هکتار مناسب تر از 399 و کاربرد 399 در انجام عملیات مختلف زراعی در سطوح کشت بالاتر از 20 هکتار از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر است. مقایسه سطح توجیه مالکیت تراکتور و ماشین ها نشان داد حداقل سطح توجیه کننده مالکیت تراکتور های 285 و 399 به ترتیب 14/3و20 هکتار است

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، برنامه ریزی خطی ، سطح کشت ، مالکیت تراکتور ، حداکثر عایدی