رابطه بین امید به زندگی و ناگویی هیجانی با بهزیستی روانشناختی در کارکنان استانداری مازندران

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین امید به زندگی و ناگویی هیجانی با بهزیستی روانشناختی در کارکنان استانداری مازندران بوده | این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی و از نوع همبستگی می.باشد به عبارت دیگر این پژوهش از آنجایی که در راستای عمل و نیازهای جوامع و بشریت به انجام میرسد کاربردی میباشد. همچنین این پژوهش از آنجایی که به بررسی وضع موجود می پردازد در قلمرو تحقیقات توصیفی قرار داد و از آنجایی که به بررسی رابطه بین امید به زندگی و ناگویی هیجانی با بهزیستی روانشناختی در کارکنان استانداری مازندران می پردازد تحقیق از نوع همبستگی میباشد جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان استانداری مازندران (اعم از کارکنان مرد و کارکنان (زن که در سال ۱۳۹۶ مشغول به فعالیت هستند میباشند که تعداد آنها برابر ۳۶۰ نفر می باشد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه امید به زندگی اشنایدر (۱۹۹۱) پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو ،(۱۹۹۴) پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹) است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی جداول) و نمودارها و آمار استنباطی آزمون کلموگروف اسمیرنف) توسط نرم افزار SPSS استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد بین امید به زندگی و ناگویی هیجانی با بهزیستی روانشناختی در کارکنان استانداری مازندران رابطه معنی دار وجود دارد

کلیدواژه ها:

امید به زندگی ، ناگویی هیجانی ، بهزیستی روانشناختی ، کارکنان