بررسی فلسفه معنایی جایگزینی فعل ماضی به جای مضارع در آیات مرتبط با آموزه معاد

پژوهش حاضر با هدف بررسی فلسفه معنایی جایگزینی فعل ماضی به جای مضارع در آیات مرتبط با آموزه معاد به شیوه اسنادی- کتابخانه ای انجام شد. با بررسی های انجام شده مشخص شد که یکی از اسلوب های رایج قرآنی در بیان آموزه معاد، استفاده از فعل ماضی برای خبر دادن از وقایعی است که هنوز رخ نداده و در آینده اتفاق خواهد افتاد. بخشی از این آیات، مربوط به آمادگی زمین برای برپایی قیامت (اشراط الساعه)، برخی مربوط به بیان جزئیات حساب و کتاب اعمال در روز قیامت، برخی در رابطه با رفتار و احساس دوزخیان و برخی در رابطه با کیفیت نعمت های بهشتی. در تمامی آیات ذکر شده، بیان آیات به مقتضای حال مخاطب صورت گرفته است و هماهنگی کامل میان لفظ و محتوا وجود دارد که این مسئله را می توان یک از جنبه های اعجاز قرآن کریم برشمرد.

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، فعل ماضی ، فعل مضارع ، آموزه معاد ، فلسفه جانشینی