بررسی رابطه بین برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی، اشتیاق شغلی معلمان و بهره وری شغلی آنها (مورد مطالعه: معلمان مدارس ابتدایی شهرستان تربت حیدریه)

یکی از وظایف مهم مدیران منابع انسانی جذب بهترین سرمایه های انسانی از طریق برنامه ریزی است. منابع انسانی به عنوان کلیدی ترین منابع سازمانی، زمانی به طور کارآمد و اثربخش به کار گرفته خواهد شد که با نگرش استراتژیک مدیریت شود. پژوهش حاضر یک مطالعه کاربردی و از جهت روش شناسی یک مطالعه توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش شامل تعداد ۹۴ نفر از معلمان مدارس ابتدایی شهرستان تربت حیدریه میباشند. با توجه به کم بودن تعداد اعضای جامعه آماری همه افراد به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سه پرسشنامه برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی انگو و همکاران (۲۰۱۳)، اشتیاق شغلی سالونا و اوشوفلی(۲۰۱۴) و بهره وری کارکنان جبارزاده و همکاران(۱۳۹۲) استفاده گردید. جهت تحلیل فرضیه های پژوهش از نرم افزار PLS استفاده شد. تجزیه و تحلیل فرضیه ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی بر افزایش بهره وری معلمان از طریق نقش تعدیل گری اشتیاق شغلی تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی استراتژیک منابع انسانی ، بهره وری معلمان ، اشتیاق شغلی