مریم ابارشی - دانشجوی دکتری، مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده علوم، گروه شیمی
سیدمجتبی زبرجد - دانشیار، مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده مهندسی، گروه مهندسی مو
الهه گوهرشادی - استاد، مشهد، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده علوم، گروه شیمی

در این تحقیق نانوکامپوزیت های پلی اتیلن -خاک رس با درصدهای مختلف خاک رس (5، 10 و 15 درصد وزنی) توسط روش آسیاکاری پر انرژی تهیه شد. به منظور بررسی اثر زمان، آسیاکاری نمونه ها در زمان های مختلف انجام گرفت و نمونه پلی اتیلن خالص در زمان های یکسان برای مقایسه آسیاکاری شد. پس از تهیه نمونه ها از روش آنالیز حرارتی TGA و DSC برای بررسی خواص حرارتی استفاده شد. نتایج نشان داد که پایداری حرارتی پلی اتیلن در اثر آسیاکاری و به خصوص در اثر افزایش خاک رس افزایش می یابد. همچنین داده های DSC نشان داد که دمای ذوب و دمای تبلور در اثر افزایش زمان آسیاکاری و در اثر حضور مقادیر مختلف خاک رس تغییر محسوسی نمی یابد.

نانوکامپوزیت، پلی اتیلن، خاک رس، آسیاکاری