تاثیر شیوه های آموزش فعال بر یادگیری نشانه های پایه اول ابتدایی مدارس شهرستان بویراحمد

در بحث آموزش، سالانه با دانش آموزان زیادی مواجه هستیم که برای ارتقا سطح دانش خود، در مدارس حضور یافته اند، با توجه به اهمیت بحث تعلیم و تربیت یکی از چالش هایی که در آموزش مطرح است ، استفاده از شیوه های به روز و جذاب در جهت یادگیری عمیق و ایجاد شور و نشاط در فضای کلاس جهت افزایش انگیزه دانش آموزان می باشد؛ اما متاسفانه چنین اتفاقی رخ نمی دهد، طبیعتا عوامل متعددی در یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان نقش دارد که یکی از این عوامل روش تدریس است . هدف کلی از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر شیوه های آموزش فعال بر یادگیری نشانه های پایه اول ابتدایی در سال ۱۴۰۰ بود. پژوهش حاضر، از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه اول ابتدایی روستای های بخش لوداب که از این بین ،تعداد ۷۵ نفر در سه گروه ۲۵ نفری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شد. نتایج آزمون t تک نمونه ای نشان داد که میزان نارساخوانی در دانش آموزانی که با روش آموزش فعال چند حسی آموزش دیده اند کمتر از حد متوسط و میزان نارساخوانی دانش آموزانی که به روش سنتی آموزش دیده اند در حد متوسط می باشد. همچنین یافته ها نشان دهنده تاثیر مثبت دو روش آموزش فعال چند حسی بر کاهش نارساخوانی در دانش آموزان اول ابتدایی می باشد.علاوه بر این یافته ها حاکی از آن است که تاثیر آموزش فعال چند حسی بر کاهش نارساخوانی نسبت به آموزش سنتی بیشتر می باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش سنتی ، آموزش فعال ، یادگیری نشانه ها ، پایه اول ابتدایی