بررسی رابطه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با آموزش مبتنی بر تحقیق

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با آموزش مبتنی بر تحقیق انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی -تحلیلی و از نوع تحقیقات پیمایشی با رویکرد کمی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان میانه می باشند که تعداد نمونه براساس جدول مورگان-کرجسی ۲۰۰ نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان افراد نمونه انتخاب شدند. جهت سنجش متغیر پیشرفت تحصیلی از معدل نیم سال اول تحصیلی دانش آموزان استفاده شد و جهت یادگیری دانش آموزان از شاخص مقیاس بندی دستورالعمل مبتنی بر تحقیق ((IBTEACH و پرسش نامه دانش آموزی (۲۰۱۷(PISA, استفاده شد. روایی سولات پرسشنامه توسط اساتید و متخصصان تایید شد و پایایی پرسشنامه با آزمون آلفای کرونباخ بالای ۷۰/۰ محاسبه شد. جهت تحلیل یافته ها از نرم افزار ۲۲SPSS و جهت بررسی فرضیه پژوهش از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد . یافته ها نشان داد که بین پیشرفت تحصیلی دانش آموزان با یادگیری مبتنی بر تحقیق (۷۶۹/۰(r= در سطح آلفای ۰۵.۰ معنی دار است ۰۵.۰ .sig < به طور کلی نتایج نشان داد که بین پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و یادگیری مبتنی بر تحقیق رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پیشرفت تحصیلی ، یادگیری مبتنی بر تحقیق ، دانش آموزان