فلسفه ذهن ((Philosophy of Mind

ذهن (به عربی : عقل )، مجموعه ای از توانایی های فکری است که شامل هوشیاری ، تصورات، ادراک، تفکر، قضاوت، زبان و حافظه می شود و معمولا آن را وجود توانایی هوشیار بودن و اندیشه تعریف می کنند. ذهن دربرگیرنده قدرت تصور، تشخیص و قدردانی است و مسئولیت پردازش احساسات و عواطف را برعهده دارد که منجر به عملکرد و نوع رفتار افراد می شود. از دیرباز بررسی اجزا تشکیل دهنده ذهن وخصوصیات انحصاری آن در فلسفه ، مذهب ، روانشناسی و علوم ادراکی مرسوم بوده است .یکی از سوالات بارز در این زمینه در ارتباط با طبیعت مسئله ذهن و جسم می باشد که به بررسی ارتباط ذهن با جسم (مغز) می پردازد. دیدگاههای قدیمی تر از قبیل دوالیزم (اعتقاد به دوگانگی ) و ایده آلیزم (آرمانگرایی )، ذهن را غیر جسمانی می دانند. نظرات جدید اغلب بر فیزیک الیزم (اصالت فیزیک ) و فانکشنالیزم (کاربرد گرایی ) متمرکزند که باور دارند ذهن همانند مغز در برابر پدیدههای فیزیکی از قبیل فعالیتهای عصبی تقلیل پذیر است .

کلیدواژه ها:

فلسفه ، ذهن ، احساسات ، حافظه