مطالعه الگوهای گفتار زنانه در بافت متنی رمان های «خوف و نی-نا» اثر شیوا ارسطویی «با تکیه بر رویکرد رابین لیکاف DSL»

این پژوهش به شیوه توصیفی – تحلیلی تلاش می­کند تا به این پرسش پاسخ دهد که آیا الگوهای گفتار زنانه در بافت متنی رمان­های «خوف» و «نی­نا» اثر شیوا ارسطویی، با الگوی رابین لیکاف (DSL) مطابقت دارد یا الگوهای ارائه شده در این آثار با الگوی مدنظر وی در تعارض هستند؟ در این پژوهش از میان شاخصه­های مدنظر لیکاف (۱۹۷۵) بر سطح واژگانی تاکید شده و هر ۵ مولفه این سطح شامل «استفاده مکرر از تردیدنماها یا تعدیل کننده ها»، «کاربرد صورت های مودبانه زبان و پرهیز از دشواژه ها»، «استفاده از قیدهای تشدیدکننده»، «کاربرد صفات عاطفی» و «کاربرد واژگان خاص زنانه» در نظر گرفته شده است. با این هدف پس از طبقه بندی داده­های پژوهش و تحلیل آن ها، ابتدا سعی شد که سبک نوشتاری شیوا ارسطویی در سطح گفتار شخصیت­های زنانه این دو رمان مشخص و سپس با مولفه­های مدنظر لیکاف انطباق داده شود. یافته ها نشان می­دهد که ارسطویی در زمینه انتخاب زبان شخصیت زنان این دو رمان دقت فراوانی داشته و مولفه هایی مانند سن، طبقه اجتماعی، شغل، تحصیلات و ... در سبک گفتار زنان داستان های وی به­وضوح قابل مشاهده هستند و می توان ادعا کرد که وی یکی از موفق ترین زنان داستان نویس در این زمینه است. علاوه بر این، بسیاری از مولفه­های حاکم بر سبک گفتار زنانه در داستان های وی با الگوی رابین لیکاف مطابقت دارد. مولفه­هایی مانند واژگان خاص زنانه، تردیدنماها، تشدیدکننده ها، سوگندواژه­ها و جملات عاطفی شاخص­ترین نمودهای این انطباق هستند.

کلیدواژه ها:

گفتار زنانه ، رویکرد رابین لیکاف ، (DSL ) ، شیوا ارسطویی ، خوف و نینا