برنامه ریزی احتمالاتی توام شبکه های توزیع اولیه و ثانویه با استفاده از روش ابتکاری-ترکیبی با الگوریتم ژنتیک

برنامه ریزی سیستم توزیع یک مسئله پیچیده، غیرخطی و دارای متغیرهای گسسته است. اگرچه به دلیل پیچیدگی مسئله بیشتر محققین به بهینه سازی شبکه های اولیه و ثانویه به طور مجزا پرداخته اند، اما حل مجزای آن ها دقت پاسخ به دست آمده را کاهش می دهد و لازم است برنامه ریزی توام آن ها موردتوجه بیشتر قرار گیرد. برای حل مسئله برنامه ریزی سیستم توزیع، روش های مختلفی ارائه شده است که یکی از پرکاربردترین آن ها، روش های مبتنی بر الگوریتم ژنتیک است. با توجه به عدم قطعیت موجود در پارامترهای شبکه توزیع، روش الگوریتم ژنتیک، متداول برای برنامه ریزی احتمالاتی شبکه های بزرگ، بسیار زمان بر و بعضا غیر کارآمد است. در این مقاله، با الهام از یک شیوه سنتی در جایابی ترانسفورماتورهای توزیع و ترکیب آن با الگوریتم ژنتیک، یک روش ابتکاری ارائه شده است که با محدود کردن فضای پاسخ مسئله، در یافتن پاسخ بهینه برنامه ریزی احتمالاتی، بسیار کارآمد است. برای مدل سازی عدم قطعیت های موجود در شبکه، یک مجموعه سناریو بر اساس توزیع احتمالی پارامترها تعریف می گردد. مدل پیشنهادی بر روی دو سیستم نمونه با ابعاد متفاوت پیاده سازی شده و کارایی روش پیشنهادی، موردبررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

Probabilistic Integrated Planning ، Distribution Network ، Transformer ، Uncertainty ، Distribution Feeders. ، برنامه ریزی احتمالاتی توام ، ترانسفورماتور ، سیستم توزیع ، عدم قطعیت ، فیدرهای توزیع