مقایسه اثرات نامتقارن تغییرات حجم نقدینگی بر ارزش افزوده زیربخش های خدمات

آگاهی از ساختار و پتانسیل بخش های مختلف در اقتصاد ایران یکی از عوامل مهم و موثر موفقیت در برنامه ریزی توسعه به شمار می آید. زیربخش های خدمات از مهم ترین بخش های اقتصاد کشور می باشند که سهم آتها در تولید ناخالص ملی به طور فزاینده افزایش یافته و بدین جهت، عوامل موثر بر ارزش افزوده آنها همواره مورد توجه سیاستگذاران اقتصادی بوده است. همچنین در جهت تدوین و تصمیم گیری های کلان اقتصادی، میزان و جهت تاثیر سیاست های پولی (تقارن یا عدم تقارن) از جمله تغییرات حجم نقدینگی بر متغیرهای کلان همواره مورد توجه سیاست گزاران اقتصادی بوده است. از این رو، در این مطالعه به بررسی و مقایسه جهت و میزان تاثیرپذیری ارزش افزوده زیربخش های خدمات از تغییرات نامتقارن حجم نقدینگی با استفاده از داده های سری زمانی به صورت سالانه طی دوره ۱۳۶۰ تا ۱۳۹۸ به صورت پویا می پردازیم و در این راستا از مدل خودبازگشتی با وقفه های توزیعی غیرخطی (NARDL) و رهیافت آزمون کرانه ها استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق بیانگر تایید وجود رابطه بلندمدت (همجمعبستگی) بین متغیرهای مدل می باشد. همچنین نتیجه می شود که شوک های تغییرات حجم نقدینگی در همه مدل ها دارای اثر نامتقارن بوده و در بلندمدت اثرات بیشتری بر ارزش افزوده زیربخش های خدمات دارند. بر اساس سایر نتایج تحقیق تاثیر نرخ سود اعتبارات بانکی بر ارزش افزوده بخش خدمات مثبت و معنی دار بوده و کشش ارزش افزوده بخش خدمات نسبت به تغییرات حجم نقدینگی در کوتاه مدت و بلندمدت در اکثریت مدل های مورد بررسی بیشتر از نرخ سود اعتبارات بانکی است.

کلیدواژه ها:

ارزش افزوده ، زیربخش خدمات ، حجم نقدینگی ، مقایسه اثرات نامتقارن ، رویکرد ARDL غیرخطی