شناسایی عوامل فردی موثر بر تمایل به نهی از منکر و سنجش آن در فساد اداری

هدف: هدف اولیه پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر بر تمایل به نهی از منکر در فساد اداری است. در ادامه مطالعه، میزان تاثیرگذاری عوامل موثر نیز شناسایی می‎شود. طرح پژوهش/ روش‎شناسی/ رویکرد: نوع روش پژوهش کاربردی، اکتشافی، توصیفی، پیمایشی، علی و میدانی است. با مرور ادبیات پژوهش، عوامل موثر بر تمایل به نهی از منکر شناسایی می‎شوند. ابزار گردآوری داده‎ها پرسشنامه است. جامعه آماری این پژوهش متشکل از کارکنان یک سازمان عمومی است که به شیوه تصادفی نظام‎مند ۲۲۸ نفر نسبت به تکمیل پرسشنامه اقدام نمودند. برای تجزیه‎وتحلیل داده‎ها از تکنیک‎های آماری تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل رگرسیون چندمتغیره خطی، و آزمون T مستقل استفاده شده است. یافته‎ها: بر اساس تحلیل عاملی اکتشافی، شش عامل موثر بر تمایل به نهی از منکر شناسایی شدند که عبارت‎اند از توجه به اخلاق، رفتار مسئولان، آموزش، همت، ترس، و رواج منکر. همچنین، بر اساس نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون مشخص شد که عوامل توجه به اخلاق، رفتار مسئولان، آموزش، همت، و اتخاذ بهترین روش در نصیحت دیگران بر تمایل به نهی از منکر تاثیر مثبت دارند. همچنین، بر اساس نتایج حاصل از آزمون T مشخص گردید که میزان تمایل به نهی از منکر در فساد اداری در سطح مطلوبی نبوده است. ارزش/ اصالت پژوهش: در کشور ایران کم‎تر به موضوع امر به معروف و نهی از منکر به صورت میدانی پرداخته شده است. پژوهش فعلی می‎کوشد یکی از مفاهیم نظام ارزشی (نهی از منکر) را در قالب پژوهش کمی مورد بررسی قرار دهد. پیشنهادهای اجرایی: می‎توان از نتایج این پژوهش در جهت کاهش میزان فساد اداری در سازمان دولتی و عمومی و خصوصی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

Whistle-Blowing ، “Marouf” ، “Monkar” ، “Amre be Marouf” ، “Nahy az Monkar” ، Organizational Misconduct. ، سوت زنی ، معروف ، منکر ، امر به معروف ، نهی از منکر ، سلامت اداری