جلال الدین لطفی - ۱- کارشناسی ارشد صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز، ایران.
سجاد خلیلی - ۲- کارشناسی ارشد مدیریت MBA، دانشگاه پیام نور، قشم، ایران.

خیابانها، جداره های شهری جلوهگه محیط بصری به شمار می آیند. در گذشته، ساختمانها علاوه بر اینکه با ویژگیهایی منحصربه فرد، زیبا، شکیل و منطبق بر اصول زیبایی شناسی بصری اجرا میشدند، در نهایت احترام به بناهای پیرامون خود در زمینه قرار می گرفتند. امروزه منظر بیشتر شهرهای ایران، آشفته و نابسامان است و این بحث ناشی از عدم تناسب در ترکیب عناصر بصری بناهایی است که در مجاورت هم جای دارند. زیبایی به عنوان یک واژه فراگیر هم جهت درک آثار هنری و هم برای درک محیط بکار می رود. منظر شهری، نماد هویت بصری شهری است که به دید ناظران فضا می آید. بررسی دیدگاههای نظریه پردازان داخلی و خارجی در مورد مولفه های موضوع زیبایی شناسی به صورت نقد سیستماتیک در مقوله نما می تواند نقش مهمی ایفا کرده و به ناسامانی موجود در جداره های شهری سر و سامان بخشد. هدف از این مقاله شناسایی نظرات نظریه پردازان، استخراج معیارهایی جهت طراحی زیباشناسانه جداره شهری و بررسی وجود یا عدم وجود این معیارها در منظر شهر می باشد. نشانه های شهری از مهمترین عناصر یاری رسان در امر خوانش شهر و از عناصر مهم هویت بخشی در جامعه است. بیشترین تاثیر را ضریب همبستگی شهروندان با فضای شهری مربوط به جنبه های کارکردی و کمترین تاثیر را مواجهه و خوانش دارد، بنابراین با استفاده از نماد و نشانه ها میتوان به تقویت خوانایی و هویت بلوار چمران شیراز کمک خواهد نمود.

کلمات کلیدی: جداره های شهری، محیط بصری، اصول زیبایی شناسی، منظر شهری،آثار هنری.