فاطمه قاسم شیرازی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی،گرایش آموزش ابتدایی،دانشگاه فرهنگیان (پردیس شهید باهنر کرمان)
زهرا پورابولی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی،گرایش آموزش ابتدایی،دانشگاه فرهنگیان (پردیس شهید باهنر کرمان)
ستاره عباس زاده افشار - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی،گرایش آموزش ابتدایی،دانشگاه فرهنگیان (پردیس شهید باهنر کرمان)
مهشاد عظیمی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی،گرایش آموزش ابتدایی،دانشگاه فرهنگیان (پردیس شهید باهنر کرمان)
کوثر زعیم باشی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی،گرایش آموزش ابتدایی،دانشگاه فرهنگیان (پردیس شهید باهنر کرمان)
رقیه غلامحسین پورتهرودی - دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی،گرایش آموزش ابتدایی،دانشگاه فرهنگیان (پردیس شهید باهنر کرمان)

پژوهش حاضر با هدف بررسی سیمای پیامبر اسلام در اشعار جامی با روش کتابخانه ای انجام شد. نورالدین جامیدر ابتدای هر بخش از بخشهای سهگانه دیوان خود و در ابتدای مثنوی هایش شخصیت پیامبر را بارها موردستایش قرار داده است. جامی در کتاب هفت اورنگ خود از شخصیت والای پیامبر نام برده است و از او به عنوانبهترین آفریده یاد کرده است. درنهایت این نتیجه حاصل شد که جامی با بهره گیری از سه عنصر بدیع و بیان ومعانی به بهترین شیوه سیمای پیامبر را توصیف کرده است و جایگاه والایایشان را به خوبی در اشعارش بازتابداده است.

جامی، پیامبر، اشعار، مدح