ناصر قاسمی - دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران
مهدی حسین پور - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران

استبداد و استبداد ستیزی دو واژه ای است که بسیاری از شاعران به آن پرداخته اند. از جمله دو شاعر معاصر، عارف قزوینی شاعراهل ایران و بلند الحیدری شاعر اهل عرا ق که با توجه به شرایط مشابه دو کشور که استبداد و خفقان زادگاه دو شاعر نامدار را فراگرفته بود از استبداد و استبداد ستیزی سروده اند و زبان گویای مردمان خویش شده اند. هر دو با به تصویر کشیدن شرایط جامعهسعی در بیدار کردن مردم دارند و به دنبال ایجاد روح مبارزه در مقابل خفقان و آزادی خواهی هستند. دو شاعر در مواردی همچونجهان بینی تفاوت هایی را با یکدیگر دارند از جمله اینکه عارف قزوینی تنها کشورش ایران را وطن خویش می داند و فقط برایایران می سراید اما بلند الحیدری نه تنها عراق بلکه دیگر کشورهای عربی و حتی جهان را وطن خود می داند. هر دو شاعر تمامتلاشان را می کنند تا روح امید را به مردم منتقل کنند اما خودشان نیز گاهی دچار یاس و ناامیدی می شوند.

بلند الحیدری، عارف قزوینی، استبداد، استبدادستیزی، وطن