سیدرضا شیرمردی - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان. پردیس بحرالعلوم شهرکرد
رضا سعیدی ابواسحقی - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان. پردیس بحرالعلوم شهرکرد
مسلم نوروزی مصیر - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان. پردیس بحرالعلوم شهرکرد
فاطمه بهمنی - لیسانس روانشناسی،دانشگاه شیراز
علی اکبر عاطفت پیشه - فوق لیسانس حقوق،دانشگاه آزاد اسلامی مرودشت

در جهان امروز مشارکت و آموزش از پایه های بنیادین توسعه هستند با توجه به این که آموزش و پرورش نتیجه فعالیتهای سه نهاد عمده خانه، مدرسه و جامعه است. همکاری این سه نهاد در امور آموزش و پرورش بیش از پیش ضرورت دارد. در این میان همکاری اولیا در امور تحصیلی فرزندانشان با مدرسه از اهمیت ویژهای برخوردار است. البته هرگاه صحبت از تعلیم وتربیت به میان می آید اغلب مردم آموزش و پرورش را در نظر میگیرند و بار سنگین تعلیم وتربیت را به دوش مدرسه میگذارند. بعضی از خانواده ها تصور میکنند که فقط مدرسه مسئول تعلیم و تربیت فرزندانشان است و همه مشکلات باید در آنجا حل شود آنها از آموزش و پرورش انتظار دارند فرزندانشان را به بهترین وجه ممکن برای داشتن یک زندگی سالم و به دور از هر نوع آشفتگی تربیت نموده و مهارتهای لازم این زندگی مورد انتظار آنها را به فرزندانشان آموزش دهد. کار این دو گروه (اولیا و مربیان) آنقدر به هم مرتبط است که اگر یکی قصور کند تلاش دیگری خنثی میشود.

اهداف علمی، همیاری، دانش آموز