پژوهش حاضر به منظور پیش بینی پیشرفت تحصیلی بر اساس خودکارآمدی تحصیلی و اضطراب امتحان در بین دانش آموزان انجام گرفت . پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع دبیرستان شهر کرمان در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ بود. برای انجام نمونه گیری، با استفاده از جدول مورگان تعداد ۳۶۰ دانش آموز دختر و پسر به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی ، پاتریک و همکاران (۱۹۹۷)، اضطراب امتحان فریدمن و بنداس جاکوب (۱۹۹۷)، استفاده شد؛ و برای سنجش پیشرفت تحصیلی معدل کل دانش آموزان در نظر گرفته شد. داده های جمع آوریشده با استفاده نرمافزار SPSS-۲۲ و همچنین آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفتند. نتایج نشان داد که خودکارآمدی با پیشرفت تحصیلی همبستگی مثبت و معناداری (۰۱/۰(P> و اضطراب امتحان با پیشرفت تحصیلی همبستگی منفی و معناداری (۰۱/۰(P> دارد. همچنین مشخص شد پیش بین اضطراب با بیشترین نقش و به طور منفی (۵۹/۰(β=- و پس از آن متغیر پیش بین خودکارآمدی به طور مثبت (۳۰/۰(β= قادر به تبیین پیشرفت تحصیلی هستند (۰۰۱/۰.(P< با توجه به نتایج پژوهش حاضر به نظر می رسد برنامه ریزی برای مداخلات موثر در جهت ارتقا خودکارآمدی تحصیلی و همچنین کاهش اضطراب امتحان در بین دانش آموزان امری ضروری است .