تغییر پارادایم در رویکردهای آموزش و تربیت زیر سایه تحولات تاریخی و فلسفی

هر جامعه ای دارای سلسله ای از ارزشها و باورها است که به فراخور آن، نظام آموزشی و تربیتی ساماندهی میگردد. بر این اساس، دو نسل یا دو رویکرد کلان آموزش قابل تصور است. نسل نخست؛ شامل دیدگاه ها، شیوه ها و ابزارهایی متناسب با اندیشه های قیم مآبانه ، وحدت گرایی در ارزشها و سلسله مراتب شدید میباشد و نسل دوم آموزش، در هماهنگی با اندیشه های مبتنی بر کرامت انسانی، پذیرش چندگانگی فرهنگی، برابری و مشارکت،اساسا منتهی به شیوه ها و ابزارهایی متفاوت از نسل اول خواهد شد. هر دو رویکرد، در صدد تعالی افراد و جامعه می باشند اما تفاوت معناداری در مبانی و اهداف خود و در نتیجه در شیوه ها و ابزارهای خود دارند.

کلیدواژه ها:

آموزش ، نسلهای آموزش ، وحدت گرایی ، چندگانگی فرهنگی