بررسی تاثیر انگیزه ذاتی بر رابطه بین برون گرایی و قصد هشداردهی حسابرساندرباره خطاکاری

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر انگیزه ذاتی بر رابطه بین برون گرایی و قصد هشداردهی حسابرسان درباره خطاکاری است. روشتحقیق در این پژوهش از نوع هدف، کاربردی، از نظر ماهیت توصیفی –پیمایشی است. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه استاندارداست. برای اندازه گیری متغیرهای برون گرایی از پرسشنامه استاندارد نئو ۱۹۸۵ ، قصد هشداردهی حسابرسان درباره خطاکاری ازپرسشنامه ویلسون و همکاران ۲۰۱۸ (سناریو یک)، آلین و همکاران ۲۰۱۳ (سناریو دو)، سیفرت و همکاران ۲۰۱۰ (سناریوسه) و انگیزه ذاتی از پرسشنامه استاندارد آساموآح ۲۰۱۹ استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر، کارکنان موسسه هایحسابرسی عضو جامعه حسابداران رسمی ایران و اساتید و دانشجویان تحصیلات تکمیلی رشته حسابداری و حسابرسی است. کهاز بین آنها طبق فرمول کوکران با جامعه نامعلوم ۳۸۴ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیده است. به منظور تجزیه و تحلیلداده ها از آزمون رگرسیون خطی چندگانه استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که انگیزه ذاتی بر رابطه بین برون گرایی و قصدهشداردهی حسابرسان درباره خطاکاری تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

قصد هشداردهی حسابرسان درباره خطاکاری ، انگیزه ذاتی ، برون گرایی