بشیر حیدریان - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی متالورژی ومواد پردیس دانشکده
محمود نیلی احمدآبادی - استاد، دانشکده مهندسی متالورژی ومواد پردیس دانشکده های فنی دانشگاه
مرضیه مرادی - کارشناس ارشد، دانشکده مهندسی متالورژی ومواد پردیس دانشکده های فنی دا

چدن های نشکن آستمپر دارای خواص مکانیکی مطلوب ( استحکام و چقرمگی همزمان) نسبت به دیگر چدن ها می باشد. افزایش عناصر آلیاژی نظیر منگنز, مولیبدن, نیکل و مس باعث افزایش سختی پذیری در این دسته از آلیاژ ها می گردد. از طرف دیگر وجود عنصر منگنزکه بیشترین تاثیر در سختی پذیری را دارد به دلیل جدایش شدید در چدن ها و ایجاد مناطق UAV تاثیر شدیدی در کاهش میزان چقرمگی چدن های آستمپر می گذارد. به نظر می رسد با کاهش میزان جدایش و جایگزینی ساختار گلبولی به جای ساختار دندریتی توسط فرایند نیمه جامد در چدن نشکن حاوی منگنز و مولیبدن بتوان ساختاری بدون نواحی UAV بدست آورد. در این تحقیق چدن نشکن حاوی منگنز و مولیبدن شکل دهی شده در حالت نیمه جامد با شرایط مختلف دمایی و زمانی تحت عملیات آستمپرینگ قرار گرفت. بهترین ساختار از عملیات آستمپرینگ دو مرحله ای حاصل گردید و خواص کششی آن مورد بر رسی قرار گرفت.

ریخته گری نیمه جامد، چدن نشکن، آستمپرینگ دو مرحله ای، جدایش، UAV