تاثیر ترکیبی رویکرد آموزش افتراقی و دستورالعمل های توجهی بر خلاقیت حرکتی

هدف: رفتار خلاق در حالات زندگی روزمره و همچنین در عملکرد ورزشی بسیار ارزشمند است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تاثیر رویکرد آموزش افتراقی و دستورالعمل های توجهی بر خلاقیت حرکتی بود. روش: تعداد نمونه در تحقیق حاضر ۲۴ نفر بود، که به صورت تصادفی در ۳ گروه (یادگیری افتراقی با دستورالعمل بیرونی – یادگیری افتراقی با دستورالعمل درونی – یادگیری افتراقی کنترل) تقسیم شدند. افراد هر گروه مطابق با دستورالعمل های مربوطه (توجه بیرونی: توجه به گوشه بالایی سمت راست یا چپ دروازه، توجه درونی: توجه به برخورد پا با توپ و کنترل: بدون دستورالعمل توجهی) تمرینات خود را به مدت ۱۲ هفته، هر هفته دو جلسه و هر جلسه ۲۰ دقیقه انجام دادند. بعد از ۱۲ هفته، بلافاصله بعد از اتمام تمرینات، با استفاده از بازی ابعاد کوچک به مدت ۲۰ دقیقه خلاقیت حرکتی مهارت های شوت، دریبل و پاس فوتسال در همه ی شرکت کنندگان سنجیده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون آنوای یک راهه در نرم افزار اس پی اس اس نسخه ۲۳ و با سطح معنی داری ۰۵/۰ استفاده شد.نتایج: بین روش های آموزش افتراقی بیرونی، افتراقی درونی و افتراقی کنترل بر خلاقیت حرکتی در مهارت های دریبل، پاس و شوت فوتسال تفاوت معنادار وجود داشت.نتیجه گیری: این مطالعه اثربخشی رویکرد یادگیری افتراقی بر خلاقیت حرکتی در فوتسال را نشان داد. به منظور طراحی بهتر و موثرتر تمرینات برای پرورش بازیکنانی خلاق تر و آموزش فاکتورهای خلاقیت اعم از روانی، ابتکاری و انعطاف پذیری، می توان از نتایج تحقیق استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

یادگیری افتراقی ، تمرکز توجه ، خلاقیت حرکتی ، فوتسال ، بازی ابعاد کوچک