تاثیر تمرین همزمان (استقامتی - مقاومتی) بر سطح سرمی آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA)، استقامت قلبی- تنفسی، قدرت عضلانی و ترکیب بدنی مردان بالای ۵۰ سال
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 155
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DMED-27-4_002
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1401
چکیده مقاله:
هدف: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر ۱۲ تمرین همزمان بر آنتیژن اختصاصی پروستات (PSA)، استقامت قلبی-تنفسی، قدرت عضلانی و ترکیب بدنی مردان بالای ۵۰ سال بود. مواد و روش ها: در این مطالعه نیمه تجربی، نمونه آماری این پژوهش را ۲۹ مرد با میانگین وزن ۷/۶±۱/۸۱ کیلوگرم و شاخص توده بدن ۴/۱±۴/۲۶ کیلوگرم بر مترمربع تشکیل دادند که بطور تصادفی به دو گروه کنترل (۱۷ نفر) و گروه تمرین همزمان (۱۷نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین همزمان، برنامه تمرین همزمان (استقامتی- مقاومتی) را به مدت ۱۲ هفته اجرا نمودند. سطوح سرمی PSA، استقامت قلبی- تنفسی (VO۲max)، قدرت عضلانی و ترکیب بدنی قبل و بعد از دوره تمرینی اندازه گیری شد. دادهها با استفاده از آنالیز کوواریانس (ANCOVA) تحلیل شدند (۰۵/۰>P < /span>). نتایج: تمرین همزمان در گروه تمرینی موجب کاهش معنادار PSA نسبت به گروه کنترل بیتمرین شد (۰۰۱/۰P=). همچنین تمرین همزمان موجب کاهش معنادار درصد توده چربی (۰۴۶/۰P=) و نسبت محیط دور کمر به لگن (۲۴/۰P=) در گروه تمرین همزمان نسبت به گروه کنترل بیتمرین شد (۰۴/۰P=). تمرین همزمان نیز موجب افزایش معنادار استقامت قلبی- تنفسی (VO۲max) (۰۰۱/۰P=)، میانگین قدرت عضلانی نسبی (۰۰۱/۰P=) و توده بدون چربی (۰۰۱/۰P=) در گروه تمرین همزمان نسبت به گروه کنترل بیتمرین شد. نتیجه گیری: به طورکلی، بر اساس یافتههای ما به نظر میرسد که تمرین همزمان (استقامتی- مقاومتی) با افزایش استقامت قلبی- تنفسی، میانگین قدرت عضلانی و بهبود ترکیب بدنی موجب کاهش بر سطح سرمی آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) در مردان بالای ۵۰ سال میشود.
کلیدواژه ها:
تمرین همزمان ، آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) ، سالمندان ، ترکیب بدنی ، قدرت عضلانی ، استقامت قلبی- تنفسی
نویسندگان
محمد پرستش
گروه فیزیولوژی و آسیب شناسی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اراک، اراک، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
